Promień łuku po, którym porusza się pociąg
Długość, waga i nośność wagonów osobowych i ciężarowych, przekraczająca czterdzieści ton, długość pociągów, składających sie z kilkudziesieciu lub nawet stu wagonów towarowych wymagają prowadzenia linii możliwie w kierunku prostym lub po łukach o możliwie największym promieniu. Przyjmuje się na szlaku promienie równe 500—600 m.; w pobliżu zaś i na obszarze miast i w warunkach terenowych bardzo trudnych, promień może być przyjęty znacznie mniejszy, co jednak zmusza do znacznego obniżania szybkości. Promień ten wynosi wtedy 300 a nawet 180 m. Na drobnych odgałęzieniach w obrębie miasta i zakładów przemysłowych, przy powolnym ruchu możliwy jest nawet promień 0 120 m. Jednakże nawet łuk o tym promieniu minimalnym jest w skali miasta wielkością, powodującą nieraz duże trudności w układzie planu. Zważmy, że całe spore miasteczko mieści sie dogodnie na obszarze 500 X 500 m. To samo dotyczy sztywności linii kolejowej w płaszczyźnie pionowej. Na liniach głównych, po których kursują pociągi towarowe i osobowe z maksymalnym dopuszczalnym obciążeniem, stosuje się spadki względnie wzniesienia, nie przekraczające dziesięć promil czyli 1%. Gdy więc na przykład zachodzi potrzeba skrzyżowania dwóch linii kolejowych na odmiennych poziomach, tj. uzyskania różnicy wysokości około sześciu metrów między obu torami, to odpowiednie rampy musza mieć po sześćset metrów długości z każdej strony punktu skrzyżowania. Wymagana wysokość wynika z wysokości [hasła pokrewne: kostka granitowa wydajność, farba silikatowa, piasek gliniasty ]
Powiązane tematy z artykułem: farba silikatowa kostka granitowa wydajność piasek gliniasty